با معرفی کنسول بازی جدید سونی، یعنی پلی استیشن ۵ ، بحث خرید این محصول هم بر سر زبانها افتاده است. از لحاظ سختافزاری، این محصول با نسخهی قبلی خود یعنی پلی استیشن ۴ تفاوتهایی داشته است. اما آیا واقعا تفاوتهای سختافزاری این محصول، به نسبت تفاوت قیمتهای آن دو، معقول است؟ آیا خرید کنسول بازی جدید سونی به صرفه است؟ در این متن سعی داریم همهی این سوالات پاسخ دهیم و دو کنسول پلی استیشن ۵ و پلی استیشن ۴ را با هم مقایسه کنیم.
برای مقایسهی این دو کنسول، از چند جنبهی مختلف میتوانیم به موضوع نگاه کنیم.
مقایسهی گرافیکی پلی استیشن ۵ و پلی استیشن ۴
هر دوی این کنسولهای بازی، دارای تراشههای گرافیکی AMD هستند. اما، تراشهی استفاده شده در نسخهی جدید کنسول بازی سونی، جدیدتر، دارای سرعت کلاک بالاتر و تعداد واحدهای محاسبهگر بالاتر است. یکی دیگر از نکات تفاوت تراشههای این دو کنسول، تفاوت مقدار عددی TFLOPS آنها است.
TFLOPS موضوعی بسیار مهم برای کنسولهای بازی و توسعهدهندگان آنها است. برای توضیح این عبارت، بهتر است کنسولهای پلی استیشن ۵ و پلی استیشن ۴ را در نظر بگیرید. پلی استیشن ۴ دارای مقدار TFLOPS برابر با ۱/۸۴ است. به این معنی که در هر ثانیه، تراشهی پلی استیشن ۴ توانایی پردازش ۱/۸۴ تریلیون عملیات نقطه شناور را دارد.
در حالیکه این مقدار برای کنسول جدید سونی، برابر با ۱۰/۳ است. این تفاوت عددی، نشانگر تفاوت قدرت گرافیکی این دو کنسول است. بنابراین، در حین مقایسهی دو کنسول، Trillion Floating-Point Operations Per Second یا TFLOPS حائز اهمیت بالایی است.
با در نظر گرفتن همین عدد، میشود به قدرتمندی ۸ برابری تراشهی گرافیکی کنسول جدید سونی در مقایسه با پلی استیشن ۴ و قدرتمندی ۲/۵ برابری کنسول جدید سونی در مقایسه با پلی استیشن ۴ پرو پی برد. بالا بودن توان و قدرتمندی قابل قبول پلی استیشن ۵ ، به لطف بالا بودن سرعت Clock و تعداد واحدهای محاسبهگر آن است.
در کنسولهای بازی، کاربران انتظار سرعت Clock بالا را دارند، اما فرکانس بالای پردازندهی گرافیکی، توان اجرایی کنسول را بیشتر بهبود میبخشد. به طور مثال، پلی استیشن ۴ را در نظر بگیرید. سرعت پردازندهی گرافیکی آن در حالت ۸۰۰مگاهرتز قفل شده است و در صورتی که به مقدار بیش از آن نیاز باشد، توان ارائهی آن وجود نخواهد داشت.
اما در نسل بعدی کنسول بازی پلی استیشن، دقیقا بر عکس پلی استیشن ۴، سرعت پردازندهی گرافیکی متغیر در نظر گرفته شده است، که در شرایط مختلف، توان تغییر آن موجود است.
برای اثبات بهینه بودن این معماری سختافزاری، دو پردازندهی گرافیکی کنسول بازی را در نظر بگیرید. یکی دارای ۳۶ واحد محاسبهگر با سرعت ۱ گیگاهرتز و دیگری دارای ۴۸ واحد محاسبهگر با سرعت ۷۵۰ مگاهرتز. هر دوی این پردازندهها شاید از نظر تعداد TFLOPS عدد یکسانی را نشان دهند، اما تجربهی ارائه شده به فرد گیمر، در دو حالت بسیار متفاوت خواهد بود.
در پلی استیشن هم دقیقا این معماری استفاده شده است. در صورت نیاز به سرعت بیشتر، سرعت بیشتر اعمال شده و تجربهی لذتبخشی به کاربر ارائه میشود.
علاوه بر این، هر کدام از واحدهای محاسبهگر جدیدترین کنسول بازی سونی، ۶۰ درصد تعداد ترانزیستور بیشتری نسبت به پلی استیشن ۴ دارند که این به معنای یکسان بودن توان عملیاتی ۳۶ واحد محاسبهگر کنسول بازی جدید سونی با ۵۸ واحد محاسبهگر پلی استیشن ۴ است.
در نهایت، اگر بخواهیم از لحاظ گرافیکی این دو کنسول را مقایسه کنیم، پلی استیشن ۵ چیزی ماورای پلی استیشن ۴ خواهد بود. تعداد واحدهای محاسبهگر آن به مراتب بیشتر از پلی استیشن ۴ است که هر کدام از آنها، بهینهتر و سریعتر از واحدهای محاسبهگر پلی استیشن ۴ هستند.
مقایسهی رزولوشن پلی استیشن ۵ و پلی استیشن ۴
همان طور که اشاره کردیم، توان بالای گرافیکی کنسول جدیدا معرفی شدهی سونی ، این امکان را به کاربران میدهد تا گرافیکی که تا حال تجربهی دیدن آن را نداشته بودند را تجربه کنند. از لحاظ رزولوشن خروجی، پلی استیشن ۵ توان ارائهی ۴K و حتی ۸K را دارد. در هر کدام از این دو حالت، نرخ رفرش متغیر با استفاده از HDMI ۲.۱ قابل تجربه است.
بر خلاف این کنسول جدید، در پلی استیشن ۴، رزولوشن خروجی ۱۰۸۰p قابل ارائه بود که در اغلب حالات به خاطر مصرف برق بیشتر در حین بازی، این مقدار کمتر هم میشد. در نهایت، پلی استیشن ۴ پرو، دارای رزولوشن 4K بود.
با اینکه در حاضر، تلویزیون و مانیتورهای زیادی از پورت HDMI ۲.۱ پشتیبانی نمیکنند، اما افزودن چنین قابلیتی روی کنسول بازی، نشانگر دید بلند مدت سونی است. با استفاده از این پورت، تجربهی بازی بهتر از قبل خواهد شد و نرخهای بالای رفرش قابل تجربه خواهد بود.
در نظر داشته باشید که مقداری از این امکانات و تواناییهای خارق العادهی این کنسول چندان به درد بخور نیست. این کنسول توانایی ارائهی تصاویر ۱۲۰ هرتز را دارد. در حالیکه، تعداد محدودی از مانیتورها توانایی پخش تصاویر ۱۲۰ هرتز را دارند.
مقایسهی قیمت پلی استیشن ۵ و پلی استیشن ۴
با در نظر داشتن قیمت ارائه شده برای پلی استیشن ۴ در زمان عرضه به بازار برای نخستین بار، میتوان انتظار قیمت ۴۹۹/۹۹ دلاری را از این کنسول پرچمدار سونی داشت. ذکر این نکته حائز اهمیت است که به خاطر عرضه نشدن این محصول به بازار در زمان حال، امکان ارائهی قیمت واقعی برای این محصول ممکن نیست.
با در نظر گرفتن چنین مشخصاتی در محصول جدید سونی، چنین برآورد قیمتی، چندان هم غیر معقول به نظر نمیرسد. علاوه بر آن، در نظر داشته باشید که هزینهی تولید این کنسول بازی، برای سونی، نزدیک ۴۵۰ دلار بوده است و قیمت ۴۹۹/۹۹ دلاری چندان دور از عقل نیست.
همان طور که با خبر هستید، این کنسول، در نسخههای all-digital و معمولی به بازار ارائه خواهد شد. با توجه به مشخصات این کنسولها، انتظار میرود قیمت نسخهی all-digital پایینتر از نسخهی معمولی پلی استیشن ۵ باشد.
مقایسهی حافظهی پلی استیشن ۵ و پلی استیشن ۴
کنسول بازی پرچمدار سونی، از لحاظ مقدار حافظه، پیشرفت چشمگیری به نسبت پلی استیشن ۴ نکرده است. البته مدل پایهی پلی استیشن ۴ که دارای ۵۰۰ گیگابایت حافظهی داخلی به نسبت پلی استیشن ۵ که دارای حافظهی ۸۲۵ گیگابایتی است، حافظهی کمتری دارد. اما اگر بخواهیم حافظهی پلی استیشن ۴ پرو را با کنسول جدید سونی مقایسه کنیم، نتیجه خواهیم گرفت که تفاوت چندانی در حافظهی این دو محصول وجود ندارد (تفاوت ۱۷۵ گیگاباتی).
تفاوت اساسی در حافظهی این محصول جدید، کارایی آن است. فضای حافظهی پلی استیشن ۵ ، ۸۲۵ گیگابایت خواهد بود. اما این عدد، با توجه به دیدهها و شنیدههای ما، مقداری غیر عادی است. چرا که بین ۵۰۰ گیگابایت و ۱ ترابایت، عدد دیگری به عنوان حجم حافظه نشنیده بودیم. این نوع حافظه، حافظهی SSD شخصیسازی شدهی مخصوص سونی است که برای ارتباط بهتر با معماری پلی استیشن ۵ طراحی شده است.
سرعت انتقال اطلاعات در این هارد، ۵/۵ گیگابایت بر ثانیه است که عدد بالایی در این حوزه محسوب میشود. اما هارد پلی استیشن ۴، حتی از هاردهای SSD معمولی هم کم سرعتتر است. علاوه بر سرعت بالای هارد کنسول جدید سونی به خاطر دارا بودن درایو نوری، این کنسول دارای کنترل کنندهی SSD نیز میباشد.
اغلب بازیهای قابل استفاده در پلی استیشن ۴ و پلی استیشن ۵ ، دارای فایلهای زیپ شده هستند. به عبارت دیگر، فایلهای این بازیها، دارای حجم کمتری به نسبت حالت معمولی دارند. پلی استیشن ۵ ، میتواند این بازیها را با استفاده از کنترل کنندهی SSD خود به حالت عادی بازگرداند. در این کنترل کننده، از دو الگوریتم زیپ کنندهی ZLIB و Oodle Kraken پشتیبانی میشود.
الگوریتم Kraken، برای فشردهسازی فایلها، بهینهتر است و میتواند فایلها را به حالتهای کم حجمتری در زمان کمتر تبدیل نماید. البته این الگوریتم، در پلی استیشن ۴ قابل استفاده نبود و به همین خاطر هم، ورژن جدید کنسول بازی سونی از این لحاظ عملکرد بهتری دارد.
بازیها با هارد SSD جدید تعبیه شده در پلی استیشن ۵ ، سریعتر بارگذاری شده و قابل اجرا میشوند. اما این سرعت بالا، حافظهی بالایی نیز طلب میکند! خوشبختانه، در کنسول جدید سونی ، این حافظهی قابل قبول وجود دارد و از لحاظ پر شدن آن به زودی، نگرانی گریبانگیر کاربران نمیباشد. البته، راهکار دیگری نیز برای رهایی از پر شدن احتمالی این حافظه وجود دارد. حافظهی پلی استیشن ۵ ، توانایی ارتقا را در خود دارد.
مقایسهی بازیهای پلی استیشن ۵ و پلی استیشن ۴
بخش اصلی کنسولهای بازی، یعنی بازیها، مهمترین و جذابترین بخش برای کاربران کنسولها است. با معرفی کنسول Play Station 5، شرکتهای بازیسازی بزرگی، بازیهای انحصاری را برای این کنسول در نظر گرفتهاند. این بازیها، دقیقا همان بازیهایی هستند که در پلی استیشن ۴ یا هر کنسول دیگری قابل بازی کردن نخواهند بود.
پلی استیشن ۴ نیز در زمان معرفی، از بسیاری از بازیهای انحصاری، بهره میبرد. از جمله مهمترین این بازیها میتوان به God Of War، Uncharted 4 و Until Dawn اشاره کرد. لازم به ذکر است که همهی بازیهای انحصاری کنسول پلی استیشن ۴ روی کنسول محصول جدید سونی قابل بازی هستند. مانند پلی استیشن ۴، بازیهای انحصاری جذابی برای کنسول جدید سونی نیز ارائه خواهند شد. از جمله بهترین این بازیها میتوانیم به GTA V Remake، Hitman III، Spider-Man: Miles Morales و مهمترین آنها The Last Of Us: Part II اشاره کنیم.
مقایسهی نسخههای پلی استیشن ۵ و پلی استیشن ۴
همان طور که ذکر کردیم، کنسول جدید سونی، در دو نسخه به بازار عرضه خواهد شد: Digital Edition و نسخهی معمولی. تفاوت این دو نسخه، در پشتیبانی از دیسک است. به عبارت سادهتر، بازیهای موجود روی دیسک ( از قبیل بلوری و DVD9) در نسخهی عادی پلی استیشن ۵ قابل اجرا خواهند بود. اما نسخهی دیجیتالی این کنسول، توانایی پشتیبانی از دیسک را نخواهد داشت.
نسخهی دیجیتالی، به نسبت نسخهی معمولی دارای اندازهی کوچکتری خواهد بود. با در نظر گرفتن عدم پشتیبانی از دیسک در نسخهی دیجیتالی این کنسول جدید، می توان انتظار داشت که قیمت نسخهی دیجیتالی آن به نسبت نسخهی معمولی، مقداری پایینتر باشد.
با معرفی این کنسول جدید، هیچ اطلاعاتی راجع به تفاوتهای سختافزاری ارائه نشد. بنابراین، باید تا زمان عرضهی آنها به بازار صبر کنیم تا مشخصات فنی پلی استیشن ۵ ورژن دیجیتالی را بدانیم.
لازم به ذکر است که پلی استیشن ۴ در ۳ نسخهی متفاوت به بازار ارائه شد:
- Play Station 4
- Play Station 4 Pro
- Play Station 4 Slim
نتیجهگیری
همان طور که اشاره کردیم، ویژگیهای سختافزاری کنسول جدید سونی به نسبت پلی استیشن ۴، بسیار بالاتر و قویتر است. در صورت نیاز به تصمیمگیری به انتخاب بین این دو کنسول، طبیعتا، کنسول پلی استیشن ۵ برنده خواهد بود. اما باید در نظر گرفت که این کنسول قیمت بالایی نیز دارد. بنابراین، از لحاظ فنی قدرت پلی استیشن ۵ به نسبت نسخهی قبلی خود بالاتر است اما در نهایت انتخاب نهایی بر عهدهی کاربر است که به نسبت نوع انتظارات خود، بهترین انتخاب را داشته باشد