دندان پزشکی کودکان چگونه است؟

هیچ چیز برای ما مهم تر از فرزندانمان نیست. بخشی از مسئولیت ما رعایت نکات بهداشتی برای جلوگیری از بروز مشکلات و بیماری های مربوز به دندان فرزندان است. خوشبختانه دندانپزشک اطفال تخصص های لازم برای مراقبت و جلوگیری از این موارد را دارا می باشند.از همین رو ارتودنسی کودکان اگر مهمترین تخصص دندانپزشکی نباشد، دست کم جزء مهمترین خدمات و تخصص های دندانپزشکی محسوب میشود. در این مقاله  قصد داریم شما را با دندانپزشکی اطفال آشنا کنیم و اهمیت آن را مورد بررسی قرار دهیم.

 چه اتفاقاتی در جلسه اول ملاقات خواهد افتاد؟
اولین مراجعه به مطب دندانپرشک برای معاینه کودک معمولاً زمان بر نیست و شامل اقدامات درمانی بسیار کمی می شود. این ملاقات به فرزند شما فرصتی می دهد تا با روشی غیر تهدید آمیز و دوستانه با دندانپزشک ملاقات کند. ممکن است برخی از دندانپزشکان از والدین بخواهند که در صندلی دندانپزشکی بنشینند و فرزند خود را در طول معاینه نگه دارند. همچنین ممکن است از والدین خواسته شود که مقداری از زمان ویزیت را در محل پذیرش منتظر بمانند تا رابطه ای دوستانه بین کودک و دندانپزشک شما برقرار شود.
در طول معاینه ، دندانپزشک شما تمام دندانهای موجود فرزندتان را برای احتمال وجود پوسیدگی بررسی می کند ، روی هم آمدن صحیح دندان های کودک شما را معاینه می کند و به دنبال هرگونه مشکل احتمالی لثه ، فک و بافت های دهان می باشد. در صورت مشخص شدن ، دندانپزشک یا متخصص بهداشت ، هر دندان را تمیز کرده و تعیین می کند که دندان های او به فلوراید نیاز دارد یا خیر. او همچنین والدین را در مورد اصول مراقبت از بهداشت دهان و دندان برای کودکان ، آموزش می دهد و در مورد مسائل مربوط به رشد مراقبت های دندانپزشکی بحث می کند و به هر سؤالی پاسخ می دهد.
مسائلی که دندانپزشک شما ممکن است راجع به آنها با شما صحبت کند می تواند شامل موارد زیر شود :
اقدامات بهداشتی دهان و دندان خوبی که برای دندان ها و لثه های فرزند شما مفید است و اقداماتی که باعث جلوگیری از سوراخ شدگی ها می شود.

چرا دندانپزشکی کودکان بسیار مهم است؟
به طور کلی مراقبت اولیه و پیشگیرانه از دهان و دندان کودکان بسیار مهم است. این موضوع مخصوصا زمانی که دندان های شیری در می آیند تا زمانی که جای خود را به دندان های دائمی میدهند از اهمیت بیشتری برخوردار است. مراقبت های انجام شده در زمینه دندانپزشکی اطفال میتواند به رشد طبیعی فک ها، دندانهای دائمی سالم و همچنین توانایی جویدن و صحبت صحیح فرزندتان کمک کند. هرچه دندانهای دائمی بیشتری به مرور زمان از لثه بیرو می آیند، مراقبت از دندان نیز به همان اندازه مهمتر و ضروری تر میشود.

لزوم استفاده از فلوراید

عادتهای دهانی (مکیدن انگشت شست ، بلع معکوس یا پیش آمدگی زبان ، مکیدن لب)
نقاط عطف در رشد
بیرون آمدن دندان
تغذیه مناسب
برنامه معاینه دندانپزشکی. بسیاری از دندانپزشکان دوست دارند هر 6 ماه یکبار کودکان را برای ایجاد سطحی از راحتی و صمیمیت کودک در مراجعه به مطب دندانپزشک ، نظارت بر رشد دندان ها و درمان فوری هرگونه مشکل در حال رشد ، ببینند. از شما خواسته می شود در اولین مراجعه فرم های اطلاعات پزشکی و بهداشتی مربوط به کودک را تکمیل کنید. پس با اطلاعات و مدارک لازم به مطب مراجعه کنید.
بهترین سن مراجعه کودک به دندانپزشک
اگر مشکلی متوجه دهان ودندان کودک باشد بهتر است از سن 4 سالگی برای اولین بار کودک را به نزد دندانپزشک اطفال ببرید. در سن 6 سالگی برای ارزیابی الگوی صحیح رشد صورت و بایت کودک و روند در آمدن اولین دندان های دائمی نیز حتما باید به دندانپزشک مراجعه کرد. از آن به بعد ویزیت منظم به دندانپزشک بسته به سلامت و پیشرفت دهان کودک هر 6 ماه یا هر یکسال یک بار باید انجام شود.
از لحظه ای که اولین دندان های دائمی در 6 سالگی شروع به رویش میکنند کودک نیز باید به طور مرتب به کلینیک دندانپزشکی اطفال برده شود تا ارتودنسی پیشگریانه از همان سنین آغاز شود. با توجه به شکل اولین دندان های دائمی و اینکه بین آن ها ممکن است فضای نسبتا زیادی وجود داشته باشد، اگر به طور مرتب به دندانپزشک اطفال مراجعه نشود امکان تشکیل پلاک در این شیارها و فواصل وجود دارد که در صورت عدم رسیدگی میتواند منجر به بروز مشکلات متعدد لثه مثل عفونت و التهاب شود. بنابراین از لحظه نخست رویش دندان های دائمی حتما کودک خود را به چنین کلینیک هایی ببرید.
تفاوت میان یک دندانپزشک معمولی با یک دندانپزشک کودک ( پدیاتریک ) چیست؟
یک دندانپزشک کودک حداقل به مدت دو سال تحصیلاتی فراتر از مدت زمان تحصیل در دانشکده دندانپزشکی دارد. این آموزش اضافی بر مدیریت و درمان دندانهای در حال رشد کودک ، رفتار کودک ، رشد و پیشرفت جسمی و نیازهای ویژه دندانپزشکی کودکان متمرکز است. اگرچه هر یک از دندانپزشکان قادر به پاسخگویی به نیازهای بهداشت دهان و دندان در فرزند شما هستند ، اما یک دندانپزشک کودک ، کارمندان وی و حتی دکوراسیون مطب همگی برای مراقبت از کودکان و آسایش آنها آماده هستند. اگر فرزند شما نیازهای ویژه ای دارد ، مراقبت و درمان از سوی یک دندانپزشک کودک باید برای او در نظر گرفته شود. از دندانپزشک یا پزشک فرزندتان بخواهید که چه چیزی را برای فرزند شما توصیه می کند.
تغذیه کودک و دندان های سالم
کارشناسان بر اینکه که کودکان برای رشد صحیح و سالم ماندن به همه گروههای اصلی غذایی نیاز دارند ، اتفاق نظر دارند. کربوهیدرات بیش از حد ، هر دو نوع قند (به عنوان مثال ، از کیک ، کلوچه ، آب نبات ، شیر و سایر غذاها و نوشیدنی های قندی) و غذاهای لذیذ و نشاسته ها (به عنوان مثال چوب شور و چیپس ) می توانند باعث پوسیدگی دندان شوند. مدت باقی ماندن کربوهیدرات ها بر روی دندانها ، علتی اصلی برای منجر شدن به پوسیدگی دندان ها است.
نکاتی در مورد انتخاب و خوردن غذاهایی که برای دندان کودک شما سالم تر هستند :
به جای کربوهیدرات ها ، میوه و سبزیجات زیادی را در خانه خود نگهداری کنید - و به عنوان "میان وعده های سالم" از آنها استفاده کنید. میوه و سبزیجاتی را که حاوی حجم زیادی از آب می باشند مانند گلابی ، خربزه ، کرفس و خیار ، انتخاب کنید. میوه هایی مانند موز و کشمش را محدود کنید ، زیرا این مواد حاوی قند زیادی هستند ، یا اینکه کودک خود را ترغیب کنید که بعد از خوردن این میوه ها مسواک بزند.
پنیرهای مخصوص را با ناهار یا به عنوان میان وعده سرو کنید. پنیر ، به خصوص پنیر چدار ، مونتری جک ، سوئیس و سایر پنیرهای کهنه کمک می کند تا جریان بزاق ایجاد شود که به شستن ذرات مواد غذایی به دور از دندان کمک می کند.
فرزندان خود را به این امر عادت دهید که هرچه می توانند کمتر تنقلات بخورند. کنترل فراوانی خوردن تنقلات و میان وعده ها به مراتب مهمتر از کنترل مقدار مصرفی وعده های اصلی است. زمان بین وعده های غذایی به بزاق اجازه می دهد تا ذرات غذایی را از بین ببرد که در غیر این صورت باکتری ها از آن ذرات برای پیشروی استفاده می کنند. استفاده از تنقلات به صورت مکرر ، بدون مسواک زدن پس از آن ، مواد لازم برای تغذیه باکتری ها را به صورت مداوم فراهم می کند ، که منجر به ایجاد پلاک و پوسیدگی دندان می شود. سعی کنید میان وعده ها و تنقلات را تا حد ممکن و حداکثر به یک یا دو بار در روز محدود کنید. در صورت امکان ، بعد از مصرف میان وعده بلافاصله مسواک بزنید.
از غذاهای قندی که ممکن است روی دندان ها باقی بماند ، خودداری کنید. شلغم ، آب نبات سفت ، شکلات آبنباتی و نعناع همگی در پوسیدگی دندان نقش دارند زیرا به طور مداوم دندان ها را با مواد قندی خودشان می پوشانند.
غذاهایی بخرید که بدون قند بوده یا شیرین نباشند. غذاهایی که حاوی قند جایگزین زایلیتول هستند ممکن است در جلوگیری از سوراخ شدگی های دندانی کمک کنند.
هرگز کودک خود را با یک شیشه شیر پر از شیر ، شیر خشک ، آب میوه یا نوشابه در رختخواب نگذارید. اگر کودک شما در زمان خواب به یک شیشه شیر نیاز دارد ، آن را با آب ساده پر کنید.
به جای آب میوه یا نوشابه ، به فرزندتان آب ساده بدهید. آب میوه ، نوشابه و حتی شیر حاوی قند هستند. آب به دندانها آسیب نمی رساند و در شستن هر گونه ذره غذایی که ممکن است به دندان چسبیده باشد ، کمک می کند. برای ساختن دندانهای قوی ، منابع خوبی از کلسیم را در رژیم غذایی کودک خود قرار دهید. منابع خوب کلسیم شامل شیر ، کلم بروکلی و ماست است.
داروها
داروهای بدون نسخه ای که به لثه های کودک خود می مالید تا جلوی درد دندان درآوردن او را بگیرد ، کمکی به شما نخواهد کرد. این داروها خیلی سریع در دهان از بین می روند و بوسیله ی بزاق شسته می شوند.
از استفاده ژل های مخصوص درآوردن دندان کودک و مایعاتی که دارای ماده بنزوکائین هستند ، خودداری کنید. سازمان غذا و دارو توصیه می کند این ماده نباید به کودکان زیر 2 سال داده شود. این می تواند عوارض جانبی نادر اما جدی ایجاد کند.

https://childrendentist.ir/